پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

الزام به تهیه و تدوین «سند ملی موسیقی» ایران از سال‌ها پیش مطرح بودو پس از فراز و نشیب‌های زیاد، بالاخره این سند اواسط سال ۱۴۰۲ منتشر شد، سندی که به گواه بسیاری از هنرمندان این حوزه، کلی و مبهم بوده و قابلیت تفسیرپذیری دارد. در سند به جای تعاریف تخصصی و دقیق، اصطلاحات ابهام‌برانگیز، غیرشفاف و به تعبیر بعضی از کارشناسان «عوامانه» به کار برده شده است. از سویی بسیاری از مطالبات جامعه موسیقی همچنان بی‌پاسخ مانده است؛ در واقع، سند فاقد توان پاسخگویی به راست ذاتی تدوین شدن خودش است. درباره این سند گفتگو‌های مفصلی انجام گرفته که در ادامه، چکیده پاسخ‌های سه نفر از هنرمندان موسیقی در خصوص این موضوع ارایه شده است.

هنرمندان عرصه موسیقی همچنان با تولید آثار موسیقایی و انتشار دل‌نوشته در فضای مجازی سعی در روحیه‌بخشی به مردم دارند.

شاید اگر در جشنواره فیلم فجر نیز فیلم‌های سینمایی قبلاً بارها در ایران به نمایش در‌می‌آمد و حتی اکران عمومی داشت و هیچ کارگردان پیشکسوتی حضور نمی‌یافت، اهمیت این رویداد به اندازه اهمیت جشنواره موسیقی فجر می‌شد.

سید ابوالحسن مختاباد - بعد از نگارش نامه نزدیک به ۷۰۰ تن از اهالی موسیقی به وزیر محترم ارشاد در اعتراض به بازگماری مدیر جشنواره ۳۱ به مدیریت جشنواره موسیقی فجر ۳۲(امسال)، استاد هوشنگ کامکار در مصاحبه‌ای بدون آنکه به محتوای نامه ورود کنند نسبت‌هایی به نویسندگان نامه دادند که با محتوای اعتراض هیچ سنخیتی ندارد.